25. nov, 2017

PASSIEVOL LEVEN? DENK TOCH LOGISCH!!!

Passievol leven?

Wat is dat voor een wijze van leven en hoe bereiken wij dat?

Ik vond het interessant genoeg om hierover te schrijven, omdat ik voel dat ik belemmerd wordt in datgene wat mijn hart zegt dat ik moet doen (passie) en datgene wat van mij verwacht wordt van de omgeving…. Al probeer ik onafhankelijk te zijn, zijn er voldoende indicatoren die zorgen dat ik afhankelijk blijf. Realistisch gezien is het bijna onmogelijk om een leven te leiden, alleen berust op mijn passie. Ten 1ste is mijn definiëring van passievol leven niet hetzelfde als de mensen in mijn gemeenschap. Ten 2de leef ik in een gemeenschap van mensen die niet op dezelfde manier denken als ik. En ook al zou ik op een onbewoond eiland wonen waar ik met niemand rekening hoeft te houden, logisch redenerend kan het ook niet, want ik moet rekening houden met de situatie op het eiland.

Wat is het dan dat ik toch, ondanks alles voel dat ik passievol kan leven? Mijn innerlijke drang naar synchronisatie van hart en denken maakt dat ik het leven anders beleef. In mijn denken hou ik rekening met de mensen om mij heen en mijn omgeving. Maar aangezien eenieder uniek is, kan ik niet verwachten dat de mensen in mijn omgeving dat ook zo doen. Vandaar dat ik vaak genoeg een opmerking krijg dat neerkomt op het logisch denken.

Dan rijst er bij mij de vraag wat logisch denken dan is. Mijn logisch denkvermogen is natuurlijk heel anders dan van wie dan ook. En al waren wij allemaal verplicht het proces van leren op school op dezelfde wijze te doorlopen (uitzonderingen daargelaten), toch hebben bepaalde mensen hun eigen manier van denken en doen behouden!

Vaak genoeg zeg ik dat onderwijs geen doel is op zichzelf, het is een middel om een doel te bereiken! Bijna iedereen is het met mij eens, maar niet velen vragen zich dan af waarvoor het onderwijs wel voor dient, wat is het doel dan dat bereikt zou moeten worden?

Zoals wij elke dag water moeten drinken om te zorgen dat ons lichaam niet uitdroogt, zo ook denken velen dat onderwijs nodig is om te leven. Het is een automatische gedachte die bij velen van ons is ingeplant!!!

De doelen voor het onderwijs worden gestipuleerd door de overheid en worden aangegeven in kerndoelen voor het basisonderwijs en in eindtermen voor het voortgezet onderwijs en kwalificatiedossiers voor het middelbaar beroepsonderwijs. Wie kent dan die doelen en die eindtermen? Kennen alle leerkrachten en docenten die? Weten alle ouders dat en houden zij dat bij als ze kijken naar de vorderingen van hun kinderen?

Op school moesten wij allen de voorbereide lessen van de leerkracht of docent volgen en je wist van tevoren dat daaruit voor elk apart lesonderdeel (lees onderwerp, thema, vak of vakgebieden) toetsen zullen volgen in de vorm van proefwerken, tests, (profiel)werkstukken, (praktijk)opdrachten, en zelfs stages (incl. snuffelstages).

Wie goed was in het uit het hoofd leren, kon ook makkelijk omgaan met de toetsen en haalde deze ook gemakkelijk, zonder veel te moeten “leren”. Voor wie niet goed was in het uit het hoofd leren, was het ook lastig om de informatie van de leerkracht/docent (gegeven eigen teksten, redeneringen, theorieën uit een boek) te onthouden. - Vandaar dat het essentieel is dat een leerling zelf kan begrijpen wat hij/zij leest. Maar ook hiervoor is iets bedacht, want ook al kan een leerling/student niet lezen, er zijn (speciale) scholen die hen helpt aan auditieve teksten. Wauw, wat een rol kan internet hierin spelen!!! -

Dat het onderwijs beschikbaar en toegankelijk moet zijn voor eenieder, dat niemand uitgesloten wordt, is ondertussen meer dan bekend. Vandaar dat het concept van passend onderwijs en passend leren in de huidige moderne tijd belangrijk is, mits deze goed wordt toegepast. Want juist het passend leren moet bewerkstelligen dat elke unieke persoon een passend proces van leren wordt aangeboden, zodat het leren daadwerkelijk bij die persoon plaatsvindt. Ouders kunnen bij hun kinderen zien en ervaren en zodoende uitmaken of dit voldoende plaatsvindt.

Kortom: Vanaf kleins af aan ben ik onderhevig aan opdrachten zoals doe dat …, en vooral doe dat niet… Grappig is dat niet altijd wordt gezegd waarom je iets juist niet zou moeten doen! Vaak weet degene die dat zegt niet eens waarom hij/zij het überhaupt zegt. Het is vaak genoeg een gevoel wat ontstaat uit de eigen ervaring, die van de ouders, leerkracht of docent of van horen zeggen. Is het dan niet belangrijk dat elk kind de ruimte krijgt om zijn/haar eigen ervaring op te doen?

Als je niet oppast, wordt je hele leven op een gegeven moment een doe dat niet … concept. Welkom in deze “followers wereld”, waar je eigen mening niet belangrijk is!

Wat kan je dan wel doen? Word wakker en ontdek dat het ook anders kan… Leef met passie, volg je eigen hart!!!

Je kan contact opnemen voor een vrijblijvend gesprek.

Hoor het graag!